Geret 3

Een waar gebeurd verhaal 

Geret die gedurende de angstige meidagen niet naar school was gegaan, en nu zijn vriendjes weer ophalen om naar de vertrouwde school in de Raadhuisstraat te gaan. Maar echter niet voor de lang. 

Geret had zijn vrienden weer gezien en ging naar huis. Toen hij thuis kwam was zijn moeder helemaal in stress. Ze zij ´Ik ben helemaal gestrest. De Duitsers waren er net en ze hebben alles´ ´Wat…..wat hebben ze. Ik bedoel wat bedoel je met alles? Wat is er moeder´ Mijn moeder was doods ongerust en ik wist niet waar ze het over had? Mijn moeder ging zitten en werd rustig. Nu begon mijn moeder te praatte nog wel met spanning in haar stem. ´De Duitsers kwamen binnen stormen alsof het niets was ik weet niet meer zoveel het ging heel snel voor mijn gezicht voorbij. De duitsers zeiden ´Gib uns dein Geld und ein bisschen schnell haben wir nicht den ganzen Tag Zeit !´ ( Dat betekent :geef ons u geld en snel een beetje we hebben niet de hele dag de tijd!) ´Dus …...dus ik gaf ze al het geld dat we hadden en nu hebben we geen geld meer! ´ Mijn moeder begon nu weer met huilen. Ik probeerde haar te troosten maar ik wist niets om haar te troosten? Maar toen had ik een heel erg goed idee. ´Maar jongen we gaan eten ik ga even naar oma om wat te halen kom zo terug.´Ik vond het zo eng want op straat waren allemaal bewakers die kijken of er eten in zat. Gelukkig kwam ze veilig thuis met een brood,een klompje boter en met een homp kaas. Ze legt alles op tafel en dan gaan we eten. Natuurlijk hadden we altijd honger maar we moesten blij zijn dat we nog eten hadden. Ik keek mijn moeder aan en zij mij…………..

De volgende ochtend.

Ik kwam beneden in mijn kleren. Mijn moeder was nog aan het slapen dus ging ik ook nog even slapen nou ja niet slapen want ik hoorde alleen maar bommen en geweren. Het ergste wat ik hoorden waren gillende kinderen. Ik was zo bang. Op dit moment wou ik wegrennen maar……..Ja dat kon niet met al die mensen die aan het vechten waren.

Na een tijdje was ook mijn moeder wakker geworden. We gingen samen naar beneden en toen we eenmaal beneden waren hoorden we onze joodse buren op de deur bonken. Ze riepen ´De Duitsers De Duitsers hebben Julia gedood. ( het kleinste kind van onze buren´Kom snel binnen. rustig blijven Karin en blijven tellen ( de naam van gerets moeder ) 1...2...3...4...5...6...7...8...9...10. Kom mee naar de schuilkelder dan kunnen jullie daar voor een paar dagen of misschien wel weken blijven.´ ’Dankjewel o zo bedankt´’zeiden de buren ik was al wakker en had gegeten dus het was wel tijd om te gaan aankleden. Mijn moeder ging naar de schuilkelder en ik naar school met heel stiekem in mijn tas een pistool voor als ik beschoten wordt.

Op school was mijn juf ziek. Ik vond dat heel erg stom want nu had ik haar juist nodig het was namelijk mijn lievelingsjuf. Ze is mijn lievelingsjuf omdat je haar altijd alles kan vertellen.

Ik ben altijd rond ongeveer 2 uur uit. en het was nu 5 voor 2. 

We hadden trouwens een hele hele strenge inval meester namelijk meester Smit. Toen ik thuis was had mijn moeder het eten voor mij in een zak gedaan en op de tafel gelegd. Er hing ook een briefje op ik las in mijn hoofd voor wat er op stond.

Lieve Geret,

Je weet dat ik en papa van je houden

papa en ik zullen er altijd voor je zijn

papa nu niet maar ik weet zeker alles wat jij doet vind papa geweldig

Jij bent voor ons het beste wat ons is over komen

Daarom heb ik hier het lievelingseten van papa klaar gemaakt 

papa heeft er heel veel maar ik bedoel chocoladetaart dat vonden we allemaal lekker.

ik hou van je en papa ook.

xxx mama xxx

Toen ik de brief las kreeg ik tranen. Daarna aaide iemand over mijn rug toen ik omkeek zag ik mijn moeder met ook tranen ik haar ogen en ik gaf haar een hele grote knuffel. ´ Ik mis papa zo erg….. en waarom moest hij nou mee ?´ ´Je vader moet meevechten tegen de Duitsers om ons te  beschermen.´Zei mijn moeder. Ik mis mijn vader iedere dag. en het ergste is nog dat ik niet weet niet of hij nog leeft.

2 weken later

De oorlog was bijna voorbij en Hitler had zich bijna overgegeven.

Ik ga vrijheid´s champagne halen. Zei mijn moeder,

IK was zo blij dat mijn moeder dat zei. Dus ik ging naar de kelder en zette de radio aan. De buren keken mij heel erg raar aan dus ik zei het goede nieuws

´De Duitsers geven zich bijna over.´ Nu snapten ze me wel en gingen dichter bij mij zitten. 

´Hitler de man van die tweede wereldoorlog liet beginnen geeft zich over en over een half uur komen de overlevende terug naar hun gezinnen

De hele kelder ging uit zijn dak en mijn moeder kwam met de drankjes. 10 minuten later kwam mijn vader binnen ik gaf hem een knuffel en ging daarna feest vieren. De dagen daarna vertelde mijn vader alles wat hij had meegemaakt. Alles was weer perfect.